فاز دوم هم شامل بولوار پیروزی تا سرافرازان و فکوری و بلوار دلاوران خواهد بود. علت انتخاب این محدوده‌ها هم فضا‌هایی است که دانشگاه فردوسی در آن‌ها دارد که قرار است به منطقه نوآوری دانشگاه تبدیل شوند و در قالب این پروژه، ارتباط آن‌ها با محیط‌های پیرامونی شهری هم برقرار شود. در مصوبه شورای شهر هم اجرایی شدن فاز دوم ناحیه نوآوری منوط شده است به ایجاد دسترسی دانشگاه فردوسی از بولوار پیروزی و ارتباط دانشگاه با این بولوار.»
ظرفیتی برای مردم مشهد
به گفته دکتر علی جاهدی، مدیر مرکز رشد ICT پارک علم و فناوری خراسان، برای ایجاد این ناحیه، با کمک دانشگاه فردوسی، روی ۲۰۰ ناحیه نوآوری در دنیا مطالعاتی انجام شده است: «هدف شکل گیری نواحی نوآوری و فناوری در دنیا ایجاد بستری برای کنار هم آمدن اجزای پراکنده اکوسیستم استارت آپی شهر است. با این اتفاق، هم افزایی و تعامل بین اجزای مختلف این اکوسیستم بیشتر می‌شود و خدماتی که بخش‌های حاکمیتی و خصوصی می‌خواهند به شرکت‌های فناور ارائه دهند در شهر پخش نمی‌شود و در همین ناحیه متمرکز خواهد شد. در همین راستا اکنون ۱۰۵ سرویس مختلف تعریف کرده ایم که به شرکت‌ها و استارت آپ‌هایی که در ناحیه فناوری و نوآوری مستقر می‌شوند، ارائه کنیم.
برای نمونه، شرکت‌هایی که قصد دارند در این محدوده استقرار پیدا کنند می‌توانند بدون نیاز به تغییر کاربری و پرداخت هیچ عوارض خاصی، دفاتر خود را در ساختمان‌های مسکونی این ناحیه ایجاد کنند. هم چنین، تا پیش از این، شرکت‌های دانش بنیان برای استفاده از معافیت‌های مالیاتی باید در مجموعه پارک علم و فناوری مستقر می‌شدند، اما با ایجاد این ناحیه، دانش بنیان‌هایی هم که در اینجا قرار دارند مشمول این معافیت‌ها خواهند شد.»
جاهدی رشد ارتباط شرکت‌های صنعتی بزرگ با توانمندی‌های شرکت‌های دانش بنیان و فناور را یکی دیگر از اهداف راه اندازی
ناحیه فناوری و نوآوریبه شمار می‌آورد: «بر این اساس، مجموعه‌های صنعتی بزرگ این امکان را دارند که واحد‌های تحقیق و توسعه خود را در این ناحیه منتقل کنند تا بتوانند از نزدیک با اکوسیستم نوآور در ارتباط باشند.
این ارتباط نزدیک کمک می‌کند این مجموعه‌های بزرگ بهتر از قبل با ظرفیت‌های مجموعه‌های استارت آپی شهر آشنا شوند و در کنار آن، نیاز‌های خود را هم به این مجموعه‌ها منتقل کنند تا در مجموع، ارتباط مؤثرتری بین اکوسیستم استارت آپی و بازار شکل بگیرد. البته برای شکل گیری این ناحیه و رسیدن به همه اهداف مورد نظر، چشم اندازی پانزده ساله را در نظر گرفته ایم و آرام آرام در این مسیر حرکت خواهیم کرد. می‌خواهیم مشهد در سال‌های آینده در بین ۵ اکوسیستم نوآوری فعال منطقه خاورمیانه قرار بگیرد و ایجاد ناحیه فناوری و نوآوری گام مهمی در رسیدن به این هدف به حساب می‌آید. در واقع، تلاش می‌کنیم این منطقه به نوعی به سیلیکون، ولی مشهدی تبدیل بشود. این کار تنها با تکیه بر حمایت‌های دولتی امکان پذیر نیست. می‌خواهیم با کمک بخش خصوصی، ناحیه فناوری و نوآوری را به مجموعه‌ای مردمی و برای مردم مشهد تبدیل کنیم.»
ارتباط صنعت با استخر نیروی انسانی
دکتر حمیدرضا پوررضا، رئیس دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد، که از سوی رئیس دانشگاه مسئول پیگیری راه اندازی ناحیه نوآری است، ایجاد چنین پروژه‌ای را یک بازی بردبرد برای همه بازیگران حاضر در آن می‌داند: «به این دلیل که صنف‌های خاص نیاز‌های خاص خود را دارند، لازم است در مشهد ناحیه‌ای مشخص برای استقرار شرکت‌های فناور و واحد‌های تحقیق و توسعه شرکت‌ها به طور متمرکز وجود داشته باشد. مهم‌ترین بخشی که ین شرکت‌ها و واحد‌های فناور به آن نیازمندند نیروی متخصص انسانی و آزمایشگاه هاست. به همین دلیل، منطقی‌ترین مکان برای ایجاد چنین فضایی، پیرامون انشگاه فردوسی خواهد بود.
با این کار، از یک طرف، صنعت می‌تواند به استخر نیروی انسانی موجود در دانشگاه فردوسی متصل شود و در کنار آن، از امکانات آزمایشگاهی موجود در آن استفاده کند. از آن طرف هم دانشگاه می‌تواند با شناخت بهتر از نیاز‌های بازار و صنایع مختلف، حلقه ارتباطی خود با صنعت را محکم‌تر کند و به پژوهش‌های دانشگاهی در مسیر رفع نیاز‌های صنایع جهت دهد. در واقع، ایجاد مجموعه‌ای متشکل از دانشگاه، شرکت‌های دانش بنیان، استارت آپ‌ها و واحد‌های تحقیق و توسعه می‌تواند یک بازی بردبرد باشد که در نهایت، همه بخش‌ها از آن استفاده خواهند کرد.»
یکی از بخش‌های مصوبه شورای شهر برای تشکیل ناحیه فناوری و نوآوری، به لزوم استفاده از زمین‌های بایر دانشگاه فردوسی برای توسعه فضا‌های مورد نیاز پرداخته است، اما به گفته دکتر پوررضا، دانشگاه فردوسی حتی قبل از این مصوبه هم به دنبال این بوده است که فضا‌های موجود را در اختیار اکوسیستم نوآور قرار دهد: «دانشگاه فردوسی در این موضوع جلوتر از مصوبه شورای شهر در حال حرکت است و تا امروز در سطح اول، ۲ مرکز فناوری‌های پیشرفته را در مجموع با وسعت ۴۵۰۰ متر مربع در پردیس دانشگاه راه اندازی کرده است و هم اکنون واحد‌های تحقیق و توسعه برخی شرکت‌های بزرگ در این مراکز مستقر شده اند. در سطح دوم اقدامات هم با همکاری پارک علم و فناوری، بخشی از زمین‌های دانشگاه با وسعت ۹۰ هزار متر مربع به پردیس فناوری برای استقرار شرکت‌های دانش بنیان اختصاص یافته است.»
